De rerum natura

Περί φύσεως
ΣυγγραφέαςΛουκρήτιος
ΤίτλοςDe rerum natura
Γλώσσακλασική λατινική
Ημερομηνία δημιουργίας1ος αιώνας π.Χ.[1]
Πολιτιστικό κίνημαεπικουριανισμός
LC ClassOL1548597W
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το De rerum natura, Περί της φύσεως των πραγμάτων όπως αποδίδεται στα ελληνικάα[›], είναι διδακτικό ποίημα του Λουκρητίου γραμμένο στη Λατινική γλώσσα το 57 π.Χ. που αναφέρεται λεπτομερώς στη θέση του ανθρώπου απέναντι στο σύμπαν χωρίς την επιρροή των θεών με βάση την φιλοσοφία του Επίκουρου[2] τον οποίο ο ποιητής τον υμνεί τακτικά στο έργο του.[3] Αποτελείται από έξι άτιτλα βιβλία γραμμένο σε 7413 δακτυλικούς εξάμετρους και όλο το έργο πέραν του ποιητικού, φιλοσοφικού και επιστημονικού ενδιαφέροντος διακρίνεται από το λεκτικό πλούτο, τις μεταφορές και τα σύνθετα επίθετα που ο ίδιος δημιούργησε παραπονούμενος συχνά για τη φτώχεια της λατινικής γλώσσας. Από το έργο αυτό του Λουκρητίου γνώρισε η Ευρώπη την ατομική φυσική του Επίκουρου, όπου έχουν τη ρίζα τους πολλά θέματα που τελειοποίησε ή και καλείται ακόμη να τελειοποιήσει η νεότερη ατομική επιστήμη γιατί στην πραγματικότητα κρύβεται ένας ανάλογος προβληματισμός.

Σύμφωνα με την κρίση του φιλολόγου Χέρμπερτ Τζένιγκς Ρόουζ αποτελεί «Το ωραιότερο διδακτικό ποίημα που σώζεται σήμερα σε οποιαδήποτε γλώσσα του κόσμου.[4]»

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 121941310. Ανακτήθηκε στις 31  Αυγούστου 2022.
  2. Θεόδωρος Παπαγγελής, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ - Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΕΝΟΣ ΕΠΙΜΟΝΟΥ ΚΗΠΟΥΡΟΥ εκδ. GUTENBERG Ένα σύμπαν κατάστικτο από άπειρους κόσμους που γεννιούνται, ακμάζουν και πεθαίνουν· μια θεωρία για την εξέλιξη των ειδών που προαναγγέλλει τον Δαρβίνο· μια θεολογία που ιχνογραφεί την Περί Θεόν αυταπάτη, κατηχεί την ανθρωπότητα στην αμέριμνη μακαριότητα θεών που ούτε τιμωρούν ούτε αμείβουν και εορτάζει τη θνητότητα της ψυχής· μια προτροπή για σεξ χωρίς ρομαντικές προσμείξεις· ένας Οδηγός Ευτυχίας που δεν καταδέχεται μεταφυσικές παρηγοριές. Μπορούν αυτά τα ζητήματα να γεννήσουν μεγάλη ποίηση; Την απάντηση τη δίνει ο ρωμαίος Λουκρήτιος, ο πιο πιστός των πιστών της υλιστικής και θεραπευτικής φιλοσοφίας του Επίκουρου, στο Περί Φύσεως, που γράφτηκε τον 1ο αιώνα π.Χ. Η έμμετρη μετάφραση του έπους συνοδεύεται από μια εκτεταμένη μελέτη για την επίμονη παρουσία του Λουκρήτιου στον χριστιανικό Μεσαίωνα, στην Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό μέχρι τους γκουρού της μετανεωτερικότητας και τον ακτιβισμό της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα - και από τον Μακιαβέλι και τον Βολταίρο μέχρι τον Παλαμά και τον Καρυωτάκη. (οπισθόφυλλο)
  3. "Ω, εσύ(Επίκουρε) που πρώτος μπόρεσες από το τόσο σκότος να βγάλεις τέτοια ξάστερη φεγγοβολή, της ζήσης την ευτυχία φωτίζοντας, του γένους των Ελλήνων στολίδι, εσένα ακολουθώ και τα πατήματά μου τώρα πιθώνω σταθερά στα χνάρια των ποδιών σου". Λουκρήτιος-Περί Φύσεως, βιβλίο V.1 μετ. Κωνσταντίνος Θεοτόκης, εκδόσεις Νεφέλη
  4. Herbert Jenings Rose, A Handbook of Latin Literature (1954).

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search